ماشین به معنای همه انواع وسایل نقلیه مسافربری است. در بازار خودروهای امروزی، با توجه به مدلها، سبکها، شکلها و اندازههای مختلف، گزینههای زیادی وجود دارد. اما شناسایی همه این مدل ها می تواند دشوار باشد. تجزیه انواع مختلف خودروها آنقدر که به نظر می رسد ساده نیست. برخی خصوصیات مشترک وجود دارد که انواع خودروها کم و بیش با هم همپوشانی دارند. به عنوان مثال، خودروهای اسپرت و کوپه می توانند در یک دسته قرار بگیرند، مانند خودروهای کانورتیبل و اسپورت.
انواع خودرو و استایل بدنه
اولین چیزی که وقتی به ماشین نگاه می کنید متوجه می شوید شکل، بدنه، اندازه، صندلی، درها و موارد دیگر است. در این مقاله به بررسی خودروها با توجه به استایل بدنه آن ها می پردازیم.
می توانید برای مقایسه عملکرد و تفاوت انواع کلاس بدنه خودرو ویدیو زیر را مشاهده کنید.
خودروهای هاچبک
هنگامی که سبک بدنه خودرو به عنوان یک هاچ بک توصیف می شود، معمولاً به یک ماشین کوچک سودمند اشاره دارد. مهم ترین شاخصه خودروهای هاچ بک حالت یک تکه شیشه عقب و درب صندوق میباشد که به صورت یکپارچه باز و بسته می شوند و با باز شدن درب صندوق به داخل خودرو دسترسی دارید. صندلیهای عقب معمولاً میتوانند تا شوند تا فضای ذخیرهسازی بیشتری را در خود جای دهند. این فلسفه طراحی برای سوپرمینی ها، خودروهای خانوادگی کوچک و خودروهای اسپورت اعمال شده است. صندوق بار این خودروها کمی شبیه به خودروهای شاسیبلند است با این تفاوت که سایز کلی بدنه ابعاد کوچکتری دارد. بهطور کلی هاچبکها بین سدانها و شاسیبلندها قرار میگیرند.
خودروهای اسپرت
خودروی اسپرت برای حفظ هیجان هندلینگ، عملکرد یا رانندگی ساخته میشود. خودروهای اسپرت در دهه 1900 در اروپا توسعه یافتند و در حال حاضر توسط بسیاری از سازندگان در سراسر جهان تولید می شوند.
همانطور که از نامشان هم پیداست این دسته از خودروها دارای چهره ای جوان پسند و جذاب هستند و طرفداران زیادی هم دارند ، ماهیت ظاهر این نوع خودروها برای شرکت در مسابقات اتومبیل رانی طراحی شده است ، البته برای مسابقات طبیعتا استفاده نمی شوند و صرفا به دلیل الگوبرداری از خودروهای مسابقه ای به این اسم مشهور شده اند . خودروهای Sport در زیرمجموعه خودروهای Coupe از لحاظ کلاس بندی ظاهر خودرو قرار می گیرند و البته قسمت هایی از کلاس بندی خودروهای Convertible را نیز در خودشان قرار داده اند . خودروهای اسپرت که باعنوان خودروهای سرعتی نیز شناخته میشوند از نظر ظاهری وجه مشترک زیادی با خودروهای سدان و هاچ بک دارند. از لحاظ علم طراحی خودرو این نوع بدنه مانند سدانها با ۳ یا ۲ ستون طراحی می شود.
کوپه
کوپه یک خودروی سواری با سقف عقب مایل یا بدون سقف و معمولاً دو در است، اگرچه بسیاری از اتومبیل های چهار در به عنوان کوپه نیز فروخته می شوند.
خودروهای کلاس بدنه کوپه نمونههایی اسپرت و پرقدرت بوده و دو گونه دو در و چهار در تولید میگردند. خودروهای کوپه دو در و چهار در ظرفیت 4 سرنشین را دارند و دارای شیشه عقب با شیب بسیار ملایمی هستند.
خودروهای کوپه نسبت به خودروهای سدان از جذابیت بالاتری برخودار هستند و قابلیت داینامیکی بیشتری نیز دارند و دارای دو دریف صندلی میباشند که ردیف دوم فضای محدودی دارد. تفاوت ظاهری خودروهای کوپه چهار در با نمونههای سدان نیز تنها به مواردی مانند شیب و انحنای سقف محدود میگردد.
- بسیار شیکتر از هر نوع خودروی دیگری به خصوص سدانها هستند.
- صندلیهای ردیف جلو آنها بزرگتر و عریضتر است؛ بنابراین راننده و سرنشین ردیف جلو فضای بیشتری برای ورود و خروج از خودرو دارد.
- از آنجایی که ردیف عقب در طراحی این شکل خودرو اولویت ندارد؛ بیشتر فضای کابین به سرنشینان ردیف جلو اختصاص داده شده است.
- طراحی جمع و جور این خودروها بر نحوه کنترل آنها تاثیر میگذارد. وزن کم، بدنه کوچک، ارتفاع کم و مرکز ثقل پایین تعادل کوپهها را نسبت به سدانها و شاسیبلندهای مشابه بهبود داده است.
- به طور کلی کوپهها در صنعت خودروسازی ماشینهای با ارزشتری قلمداد میشوند.
در همین رابطه میتوانید مزایا و معایب خودروهای الکتریکی را نیز مطالعه کنید.
سدان
به خودروهایی که با نام خودروهای صندوق دار شناخته می شوند و دارای خصوصیاتی همچون سقف ثابت، صندوق عقب مجزا، دو ردیف صندلی و ۴ درب می باشند؛ سدان می گویند. در واقع خودروهای عرضه شده با این نام براساس همین نوع بدنه طراحی شده اند.
سدان ها نیز بر اساس ابعاد، متشکل از دسته هایی نظیر خانوادگی، خانوادگی کوچک، خانوادگی بزرگ، خانوادگی بزرگ نیمه لوکس، خانوادگی بزرگ لوکس، شهری، شهری متوسط، شهری بزرگ، بزرگ نیمه لوکس، بزرگ لوکس و مجلل هستند. صندوق این خودروها به وسیله صندلی های عقب و همچنین طَبَق عقب ثابت، به طور کامل از فضای کابین و سرنشینان جدا شده است.
به طور کلی، این دسته از خودروها به سه قسمت کلی کاپوت، فضای کابین و محل نشستن سرنشینان و صندوق عقب تقسیم می شود، به گونه ای که هر کدام از این سه بخش راه دسترسی به هم را ندارند.
ناچبک سدان (Notchback Sedan)
ناچبک سدان به خودرو سدان چهار دری گفته میشود که در صندوق آن مستقل از شیشه عقب و طراحی کاملا موازی با سطح زمین دارد. این تعریف تقریبا در مورد بیشتر سدانهای تولیدی جهان صدق میکند. دقیقا به همین دلیل است که این دست خودروها را تنها با واژه سدان خطاب میکنند مگر آن که در مباحث بازاریابی و تبلیغاتی بخواهند تفاوت آن را با نسخه فست بک بیان کنند. در غیر این صورت استفاده از کلمه سدان برای توصیف این دست خودروها کفایت میکند.
فستبک سدان (Fastback Sedan)
کلمه فستبک یکی از واژگانی است که مستقیما به سبک طراحی سقف خودرو اشاره دارد و بیشتر در خودروهای کوپه به منظور بیان تمایز میانه یک کوپه معمولی و کوپه فستبک از آن استفاده میشود. در خودروهای فستبک، سقف خودرو با رسیدن به بخش انتهایی اتاق، با شیبی نسبتا ملایم به انتهای در صندوق متصل میشود تا ظاهری اسپرتتر به خودرو ببخشد. به همین دلیل شرکت فورد در مدل فستبک ماستنگ (و برخی دیگر از محصولات خود) بجای کلمه فستبک از کلمه اسپرتس روف (Sports Roof) استفاده کرد.
در خودروهای سدان استفاده از کلمه فستبک تعبیری مشابه با خودروهای کوپه دارد با این تفاوت که خودرو مورد نظر به جای دو در از چهار در بهره میگیرد. خودروهای بسیار زیادی در تاریخ از این سبک طراحی بهره گرفتند چرا که از دیدگاه زیبایی در مقایسه با سدان معمولی بسیار جذابتر هستند.
لیفتبک سدان (Liftback Sedan)
این دست خودروهای سدان از دیدگاه طراحی ظاهری بسیار به فستبک سدانها شبیه هستند. اما به جای اینکه به در صندوق مستقل مجهز باشند، بخش انتهایی خودرو (شیشه عقب و در صندوق) به صورت همزمان و متصل به هم باز میشود.
هاردتاپ سدان (Hardtop Sedan)
واژه هاردتاپ همانند فستبک اشاره مستقیم به ویژگی طراحی سقف خودرو دارد. در خودروهای هاردتاپ از ستون B (دومین ستون متصل کننده اتاق به سقف، از سمت جلو به عقب خودرو) استفاده نشده است. در نتیجه به منظور حفظ استحکام اتاق و سقف خودرو (به عنوان مهمترین عضو موثر در استقامت اتاق)، سقف و شاسی خودرو به مراتب مستحکمتر از نسخه معمولی (معروف به سافتتاپ/Soft Top) طراحی شده است.
کانورتیبل
قابل تبدیل به عنوان معنی کلمه کانورتیبل محسوب میشود و برای کلاس هایی دارای بدنه دو در و رو باز قابل استفاده است. این خودرو از سقف اتوماتیک برخوردار است که باز و بسته می شود. عموما طراحی کارنوتیبل ها برای چهار نفر می باشد. جنس سقف جمع شونده آنها که تحت عنوان Soft Top شناخته میشود؛ از پارچه یا برزنت است. گاهی وقت ها سقف جمع شونده کانورتیبل را با استفاده از فلز و همرنگ بدنه می سازند که Hard Top نام دارد. در ایران به این کلاس، کروک می گویند. از خصوصیات کارنوتیبل ها می توان به دو در و چهار صندلی اشاره کرد.
استیشن واگن
این گروه از بدنه را می توان ترکیبی از بدنه سدان و هاچبک بدانیم که سقف و شیشه های عقب امتداد یافته و دارای فضای بیشتر صندوق عقب است که عامل محبوبیت این دسته است. در عقب، یک بخش صندوق بزرگ تعبیه شده و به شکلی طراحی شده است که به راحتی به آن دسترسی داشته باشید. در واقع میتوان گفت که شکل آنها، شباهت زیادی به خودروهای هاچبک دارد، تنها با یک تفاوت؛ اینکه استیشنها بلندتر هستند و در بخش صندوق عقب فضای بزرگتری دارند.
مینی ون
خودروهای چند منظوره یا همان مینی ون ها فضایی جادار و کاربردی را در اختیار سرنشینان قرار می دهند و در دو سایز متوسط و بزرگ به بازار عرضه می شوند. نمونه های سایز متوسط مجهز به 5 صندلی و نمونه های بزرگتر قابلیت حمل 7 سرنشین را دارند. در سرتاسر دنیا میبینیم که خیلی افراد از مینی ون ها به عنوان خودروی شخصی استفاده میکنند. چرا که این خودرو ها فضای خیلی بیشتری نسبت به خودروهای عادی در اختیار ما قرار میدهد.
اگر بخواهیم اندازه minivan ها را مقایسه کنیم میتوان گفت که طول minivan ها کمی بیشتر از یک خودروی سدان با اندازه متوسط است و تنها به سه یا چهار ردیف صندلی مجهز شده است.
ون
اصطلاح انگلیسی کاروانه، Van میباشد و کاربرد چنین خودروهایی برای حمل و نقل اسباب و لوازم حجیم و سنگین و یا گروهی چند نفره از انسانها است. بدنه ی خودروهای ون که چهار چرخ دارند؛ معمولاً مکعبی شکل است. این خودرو دارای ابعاد بدنه ای حد فاصل کلاس استیشن واگن و کامیون (در حوزه باربری) و مینی بوس (در حوزه نفربری) است. ابعاد، قدرت موتور و اشکال خودروهای ون با هم دیگر فرق دارند. اکثر این خودروها ۴ ستون دارند ولی در بازار می توان نمونه های ۳ ستون و ۵ ستون آنرا مشاهده کرد که هر کدام کارایی خاص خود را دارد.